Wat leuk! Onze kubus staat officieel op de website van onze architect. Nieuwsgierig hoe de kubus eruit komt te zien? Kijk op: http://www.droomhuisfabriek.nl/kubuswoning-leidsche-rijn/
Jasper en Tina bouwen een kubus
Op Kubuseiland Utrecht
Wat leuk! Onze kubus staat officieel op de website van onze architect. Nieuwsgierig hoe de kubus eruit komt te zien? Kijk op: http://www.droomhuisfabriek.nl/kubuswoning-leidsche-rijn/
Wat een spannende tijd was het de afgelopen maanden!
Vlak voor onze vakantie hebben we ons bestek naar een aantal aannemers verstuurd, om offertes te ontvangen. We schrokken wel even toen we de offertes binnen kregen, wat zijn de prijzen gestegen! Na de eerste verbazing (en reactie: wij worden ook aannemer!) zijn we in de offertes gedoken om die onder de loep te nemen. Daarnaast hebben we het bestek ook nog eens minuscuul doorgenomen.
Uit die analyse is een en ander naar voren gekomen waarmee we aardig wat geld konden besparen, zonder op de kwaliteit of het ontwerp in te moeten leveren. Zo hebben we een andere kozijnleverancier gekozen die voor minder geld dezelfde kozijnen levert.
Eind mei hadden we het gesprek met de aannemer bij ons thuis. En na het doornemen van de offerte en enig onderhandelen, hebben we een deal kunnen sluiten! Jawel, we hebben een aannemer. Damsteegt gaat onze kubus bouwen en daar zijn we heel blij mee. Woensdag gaan we ernaar toe om de definitieve overeenkomst te ondertekenen en om kennis te maken met onze uitvoerder. Op 1 oktober start de bouw! Wat een heerlijk vooruitzicht. En we hebben deze zomer tijd om de keuken en badkamer definitief te ontwerpen met alle aansluitingen, tegelwerk etc.
Na drie weken genieten van natuur, cultuur, strand en lekker eten in de Malediven en Sri Lanka, zijn we weer thuis. Nagenietend zijn we alweer druk met onze Kubus. Vlak voor onze vakantie was het bestek gereed en tijdens onze vakantie hebben de architecten het naar vier aannemers gestuurd. Volgende week horen we wat deze aannemers denken hoeveel het bouwen van onze kubus moet gaan kosten. Spannend, want eigenlijk weten we op dit moment helemaal niet wat dit project ons uiteindelijk gaat kosten!
Deze week staan er ook twee financiële zaken op het programma: de taxatie en het hypotheekgesprek. Voor dat laatste hebben we het eerste nodig. De taxatie geeft aan hoeveel het huis ‘waard’ zou zijn als het af is en we het willen verkopen. Nu willen we het niet verkopen, sterker nog, het is nog lang niet af. Maar voor de hypotheekverstrekking is het belangrijk om dit te weten. En voor ons ook.
Hoe hoger de taxatiewaarde, hoe lager het Loan-to-Value (LTV) percentage wordt dat we moeten lenen. En hoe lager de LTV, hoe lager het rentepercentage. Dus dat scheelt elke maand euro’s! We hopen op een LTV van 80% en na de eerste indicatie van de taxatiewaarde, lijkt dat te lukken. Dat is fijn!
Vrijdag gaan we naar Triodos, voor het hypotheekgesprek. We zijn goed voorbereid en weten eigenlijk al precies welke lening we willen, maar misschien heeft de adviseur nog andere ideeën. En eind deze week loopt het bezwaartermijn ook af, en dat betekent dat de verkoop van de grond onherroepelijk is! Oftewel: weer een champagnemomentje! 🙂
Champagne! De omgevingsvergunning is verleend! Dat betekent dat ons ontwerp helemaal is goedgekeurd door de gemeente, die heeft bekeken of ons huis aan alle regels en wetten voldoen.
Nu begint de bezwaartermijn van zes weken. Belanghebbenden kunnen bezwaar aantekenen tegen de vergunning. Maar de kans is klein dat dat gebeurt, omdat de regels voor de huizen heel duidelijk zijn en er geen gegronde reden is om bezwaar te maken.
Over zes weken is de vergunning onherroepelijk. We kunnen dan officieel de grond kopen. Zodra die in ons bezit is, mogen we beginnen met bouwen.
Dus over zes weken weer een champagnemoment!
Je staat er eigenlijk nooit bij stil in de winter. Je stelt de thermostaat in en je woning wordt lekker warm. Meestal via radiatoren maar ook vaak via vloerverwarming. Maar waar komt die warmte eigenlijk vandaan? En hoeveel warmte is dat eigenlijk? En hoe maak je die warmte?
Warmte is energie. De hoeveelheid energie meet je in Joule (J) of kilowattuur (kWh). Als je energie verbruikt dan is dat met een bepaalde hoeveelheid energie per seconde, ook wel vermogen genoemd en uitgedrukt in Watt (W).
Een Watt is een Joule per seconde. Als je een uur lang 1000 Joule per seconde verbruikt, dan is is de hoeveelheid energie een kilowattuur. Een kWh staat gelijk aan 3,6 megaJoule (MJ), want er zitten 3600 seconden in een uur, en 1000 Watt in een kiloWatt. Als mens haalt je lichaam energie uit voedsel en dat is gemiddeld 2,3 kWh per dag voor een vrouw en 2,9 kWh per dag voor een man. Ook wel bekend als 2000 kcal en 2500 kcal.
Als je huis warm is, terwijl het buiten koud is, dan lekt er voortdurend warmte naar buiten. Om het binnen warm te houden, moet je steeds warmte toevoegen. Je moet precies evenveel warmte toevoegen als er naar buiten lekt. Hoe beter je huis geïsoleerd is, hoe minder warmte er ontsnapt en hoe minder vermogen je nodig hebt om het binnen warm te houden. Daarom is isoleren het beste wat je kan doen om energie te besparen.
Een traditioneel vrijstaand huis verbruikt per jaar gemiddeld 1500 kuub aardgas. In één kuub gas dat verstookt wordt in een HR-ketel zit zo’n 30 MJ of 9 kWh aan energie. Per jaar is er dus 45000 MJ of 13500 kWh nodig.
Ons huis is goed geïsoleerd en heeft daarom ongeveer 30000 MJ of 9000 kWh aan warmte nodig per jaar. Dat is zo’n 25 kWh per dag. Anders gezien, als je continu 1000 Watt verbruikt dan is dat voldoende om het huis te verwarmen. In plaats van de warming aandoen kan je ook de hele tijd een tosti-ijzer laten branden. Of de helft van de tijd een waterkoker of stofzuiger.
Tina en ik wekken dus ongeveer 20% van de warmtebehoefte per dag op door te eten en dat te verteren, als we de hele dag thuis zijn. Dus als we acht gasten uitnodigen kunnen we de verwarming uitzetten, als we maar genoeg hapjes in huis hebben.
Dat klinkt best veel als het je vergelijkt met elektriciteit! Wij verbruiken namelijk 2500 kWh aan stroom voor onze apparaten, inclusief elektrisch koken. Maar voor verwarming heb je dus bijna vier keer zoveel energie nodig.
Stroom is duurder dan aardgas. Een kWh aan stroom kost 20 cent. Dezelfde kWh uit aardgas kost maar 7 cent, drie keer zo goedkoop! Daarom worden zoveel huizen met aardgas verwarmd. Aardgas kost dan zo’n 1000 euro per jaar voor een gemiddeld huis.
Op Kubuseiland is er geen aardgas. Er is stadsverwarming en dat is warm water die gemaakt wordt in een fabriek die verderop staat en door buizen door de wijk gepompt wordt. Hiermee wordt het water in de radiatoren of vloerverwarming verwarmd en ook het tapwater om te douchen. In sommige steden is dit duurzaam, bijvoorbeeld als restproduct van de industrie, maar in Utrecht niet. Zie www.stadsverarming.nl voor details. Wij willen graag een duurzaam huis en uiteindelijk helemaal onafhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Ons huis wordt full-electric, dat betekent dat alles op stroom draait. Als we dan alle stroom uit zonnepanelen halen is ons huis ook nog eens energieneutraal.
Dat klinkt dan heel duur. Gelukkig bestaat er een mooi systeem, namelijk een warmtepomp. Dat is een apparaat die warmte en koude kan scheiden. Er zit er ook een in je koelkast of vrieskist. Dit principe kan je toepassen om heel efficient je huis te verwarmen. Je moet je dan voorstellen dat je een vrieskist in de muur van je huis inbouwt, met de deur naar buiten en achterkant naar binnen. Zoals je misschien weet zit er aan de achterkant van een vrieskist of koelkast een metalen rooster die warm wordt, terwijl de binnenkant afkoelt. We gebruiken dan de achterkant om ons huis te verwarmen.
Tegelijkertijd zetten we de deur van de vriezer open. Die staat dan in contact met de buitenlucht. De vriezer probeert om de buitenlucht van de hele wereld af te laten koelen. Dat lukt natuurlijk niet. Met andere woorden, de buitenlucht warmt de vriezer op. Die warmte wordt verplaatst, “gepompt”, naar de achterkant. Er is een beetje energie nodig om die warmte te verplaatsen.
Op deze manier kunnen we voor elke Watt die nodig is voor pompen, vier Watt aan warmte krijgen. We krijgen dus drie Watt gratis van de buitenlucht!
Die achterkant gebruiken we dan om water te verwarmen en dat water gebruiken we weer voor de vloerverwarming en de douche.
Over het hele jaar hebben we dan maar 2250 kWh aan elektriciteit nodig om 9000 kWh aan warmte te krijgen (omdat we driekwart uit de buitenlucht halen). Als je 20 cent per kWh betaalt kost dat dan 450 euro per jaar. Met aardgas zou dit 650 euro per jaar kosten. Het is dus iets goedkoper in gebruik.
Helaas kost een warmtepomp wel wat in aanschaf, zo’n 10.000 euro, dus je haalt het er niet uit qua kosten. We doen het dus vooral vanwege duurzaamheid!
Goed nieuws! We hebben nu officieel de omgevingsvergunning aangevraagd bij de gemeente. Die gaat de komende acht weken er nauwkeurig naar kijken. Als goedkeuring is verleend is er nog een bezwaartermijn van zes weken. In die periode kunnen “belanghebbenden” bezwaar indienen. Na die zes weken is de vergunning onherroepelijk en kunnen we echt beginnen met bouwen! Tenminste, als de hypotheek is verstrekt en de grond is gepasseerd. We worden dan officieel eigenaar van de grond. Zodra dat is gebeurd mogen we werkzaamheden beginnen op de kavel. Dat zal eind april of begin mei zijn. Het aftellen is dus begonnen!
Allereerst wensen we je een heel gelukkig en gezond 2017!
2017: het jaar waarin we starten met de bouw van onze kubus. Het wordt een spannend jaar vinden wij. Helemaal als we denken aan alles wat er nog moet gebeuren voordat het zover is.
De laatste weken van 2016 en de eerste dagen van 2017 zijn we bezig geweest met heel veel verschillende onderdelen van het proces. Hier een korte impressie:
Definitief ontwerp. Onze architecten zijn nog druk bezig met de allerlaatste dingen in de tekeningen, en dan gaat het definitieve ontwerp (ook wel DO genoemd, heerlijk die afkortingen) naar de gemeente. Als dat is goedgekeurd, gaan we de bouwaanvraag indienen, hopelijk eind deze maand.
Buitenkant van de kubus. Met een mooi woord gevelbekleding genoemd. In de vorige blog hebben we al een en ander beschreven. Het plan was om een combinatie te maken van bakstenen of steenstrips en klikfels (een metaal). Nu bleek dat klikfels niet geschikt was voor de constructie. Dus zijn de architecten op zoek gegaan naar een alternatief. Eerst was het even wennen voor ons, maar nu vinden we het heel mooi. En de kleuren? Rood gemêleerde baksteen gecombineerd met metallic-grijs metaal. Gelukkig! Een keuze gemaakt. Nu nog kiezen uit 1001 verschillende rode bakstenen vrees ik…
Offertes. We hebben over verschillende dingen offertes ontvangen: trappen, warmtepomp en kozijnen. Het opvallendste hierin was dat geen enkele offerte aansluit bij de begroting! En dat bedoel ik niet positief. Die onderhandelingen gaan dus starten. Goed voornemen voor dit jaar.
Hypotheken. We zijn, ook gezien de offertes, maar eens gaan kijken naar verschillende hypotheken. We zijn erachter gekomen dat het nog best eens gunstig kan zijn om meer zonnepanelen te plaatsen, waardoor we bijvoorbeeld rentekorting kunnen krijgen op een duurzame hypotheek bij Triodos. Die investeringen kunnen we dus terugverdienen. Kijk, dat is goed nieuws!
Licht- en elektraplan. We hadden een fantastisch lichtplan bedacht, met overal inbouwspotjes (hanglampen wordt ‘m sowieso niet, aangezien Jasper zijn hoofd daaraan stoot haha!), voldoende stopcontacten, geweldige schakelaars en loze leidingen voor onze toekomstige Tesla. Echt een masterplan waar we enorm trots op waren (en zijn). Totdat we de prijsindicatie kregen. Het is nog steeds een geweldig plan, met iets minder schakelaars, spotjes en stopcontacten 🙂
Kortom, we zijn dit jaar goed begonnen en kijken met enorm veel plezier terug op 2016, toen we onze handtekening zetten onder de optieovereenkomst.
Wat is het enorm lang geleden dat we iets hebben gepost! Het is niet zo dat we niks hebben gedaan. Integendeel! De reden van de lange pauze is de goedkeuring van ons voorlopige ontwerp door de gemeente Utrecht. Dat duurde veel langer dan gepland en ging ook niet zo eenvoudig als we hadden gehoopt. Na een aantal gesprekken met elkaar, zowel telefonisch als persoonlijk, is er dan toch een soort compromis uitgekomen, waarmee wij en de architect, verder kunnen.
En we gaan verder! Wauw! Deze week dienen we ons definitieve ontwerp in en waarschijnlijk volgt volgende week de detaillering voor de bouwvergunningsaanvraag. Deze fase heeft als gevolg dat we de afgelopen weken over heel veel dingen moesten beslissen. En dan met name over de buitenkant. Want de indeling van de binnenkant is wel duidelijk inmiddels. Daarover later meer.
De buitenkant bestaat uit vier onderdelen: bakstenen, metalen platen, kozijnen en deuren. En dat kunnen we ongetwijfeld weer verder uitsplitsen, maar dat zal ik jullie niet aandoen. De materialen zijn dus uitgezocht. Oef, dat scheelt weer 😉 Maar dan nu de kleuren. Dus wij hebben stalen opgevraagd van het metaal (dat was een aardig zwaar envelopje, haha!). En nu moeten we kiezen. En het morgen doorgeven aan de architect. En dat gaat niet lukken. Want wat is dit moeilijk!! Laat ik het samenvatten in: de keuze is reuze.
Toch hebben we een globaal idee en dat gaat de architect nu uitwerken in renders. Zodat we een idee krijgen van hoe het er allemaal samen uit komt te zien.
Wordt vervolgd!
Afgelopen zondag hebben we kennis gemaakt met een groot aantal van onze nieuwe buren! Het is een zeer uiteenlopende groep, vooral de leeftijden lopen erg uiteen. Van 30-ers tot gepensioneerden. Het was hartstikke leuk om te zien wie er met ons op Kubuseiland komt wonen de komende jaren.
Voordat iedereen er woont duurt namelijk nog wel even. Uit de gesprekken bleek dat iedereen weer in een andere fase zit. Van ‘de eerste paal wordt volgende week geslagen’ (klopt, we hebben een foto gekregen:-)) tot ‘we hebben net de eerste gesprekken met de architect gehad’.
Wij zitten daar zo’n beetje tussenin, namelijk in de eindfase van het voorlopige ontwerp. Een paar weken geleden hebben we ons ontwerp (vol trots!) voorgelegd aan de gemeente. Age, onze architect was er ook bij. We hadden een mooie presentatie gemaakt waarin we van alles over onszelf vertelden en waarom ons ontwerp zo goed bij ons past. Age vertelde een en ander over het ontwerp. Kortom: het was een goed verhaal.
Nu zitten we in de fase van goedkeuring krijgen voor dit voorlopige ontwerp. Als dat is gebeurd, maakt Age er een definitief ontwerp van, wat dan ook goedgekeurd moet worden door de gemeente. Voordat het zover is, is Jasper bezig met het ontwerpen van de tuin. Want ook dat wil de gemeente graag zien. En oh ja, tussendoor zijn we ook bezig met het inventariseren van wat de verschillende onderdelen in onze kubus gaan kosten en of (en hoe) dat in de begroting past. Denk aan de keuken, badkamer, de trappen, de schuifpuien etc. Tot nu toe ziet dat er gelukkig goed uit! Dus we gaan lekker verder met dit geweldige project!
Sonderen. Dat is iets met een sonde. Geen zonde, maar een sonde. In het Engels: probe. Dus eigenlijk betekent sonderen proberen. Afgelopen dinsdag hebben we de grond onder ons toekomstige huis geprobeerd.
Sonderen is verplicht gesteld door de gemeente, maar ook zonder verplichting is het heel verstandig om te doen. Hiermee weten we of de grond stevig genoeg is om er een huis op te zetten. Ook weten we hoe lang heipalen moeten zijn om voldoende ondersteuning te bieden.
Als je zomaar een huis op de grond zet, dan duwt het gewicht van het huis de grond eronder in elkaar. Je hebt dan kans op verzakkingen en scheuren. Je wil je huis op een voldoende stevige ondergrond zetten die niet verzakt.
De grond onder onze voeten kan bestaan uit allerlei soorten materiaal. Als het zandachtig is kan het verschillende korrelgroottes hebben die een grote invloed hebben op het draagvermogen. Van groot tot klein heb je grind, zand, leem en klei. Daarnaast heb je ook nog veen, dat zijn verteerde plantenresten.
Hoe kleiner de zandkorrel, hoe meer water tussen de korrels blijft plakken, en hoe sneller de grond verzakt als er gewicht op komt. Zand is het stevigst. Veen is een grote smurrie en helemaal niet stevig, veen klinkt behoorlijk in als je er gewicht op zet. Dat kan trouwens nog wel jaren duren, dus je merkt pas na een tijdje dat je huis aan het verzakken is.
Als de grond aan het oppervlak bestaat uit zacht materiaal, dan moet je heipalen gebruiken. Die moeten lang genoeg zijn om vaste grond aan de voeten te hebben. En dat hangt dan weer af van op welke diepte er stevig materiaal is. Als we pech hebben, zijn er heipalen nodig van 20 meter! Die zijn duizenden euro’s duurder om te plaatsen dan palen van 10 meter. Het duurt langer om ze de grond in te jassen en het vervoer is ook een stuk lastiger.
Sonderen is de methode om te kijken op welke diepte welke grondsoort ligt. Er wordt dan een smal gat geboord van 20 meter diep. Tijdens het boren wordt er gemeten wat de wrijvingsweerstand is van de boorkop en dat varieert met het type grond. Dat doen ze met een stoere wagen.
Deze week is het sonderingsbedrijf op onze kavel geweest om op twee plekken te proberen. Het resultaat is een mooie grafiek. Als voorbeeld eentje die we van internet geplukt:
De constructeur kan op basis van deze gegevens aflezen hoe stevig de bodem is en dus hoe lang de heipalen moeten zijn. Dat gaat de komende weken gebeuren.
Wij zijn geen geotechneuten, maar op basis van een eerste interpretatie van het rapport lijkt het mee te vallen en zijn er geen 20 meter lange palen nodig. Dat scheelt!